Μετάβαση στο περιεχόμενο

Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1987

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1987
Ημερομηνίες
Τελικός9 Μαΐου 1987
Διοργάνωση
Χώρος διεξαγωγήςΠαλάτι Εκατονταετηρίδας
Βρυξέλλες, Βέλγιο
ΠαρουσιαστέςΒικτόρ Λαζλό
Μουσική διεύθυνσηΖο Καρλιέ
ΣκηνοθέτηςΖακ Μπουρτόν
Εκτελεστικός επόπτηςΦρανκ Νεφ
Εκτελεστικός παραγωγόςΜικέλ Γκεχού
ΔιοργανωτήςRadio-télévision belge de la Communauté française (RTBF)
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Έναρξη διαγωνισμού"Breathless", σε ερμηνεία της Βικτόρ Λαζλό
Ενδιάμεση πράξηΜαρκ Γκράουβελς
Συμμετέχοντες
Αριθμός συμμετοχών22
Πρώτη εμφάνισηΚαμία
Επιστρέφουν
ΑποχωρούνΚαμία
A coloured map of the countries of EuropeΣυμμετοχή της Πορτογαλίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ισπανίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Σαν Μαρίνο στη EurovisionΣυμμετοχή της Γαλλίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου στη EurovisionΣυμμετοχή της Ιρλανδίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ισλανδίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Βελγίου στη EurovisionΣυμμετοχή της Ολλανδίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ελβετίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Γερμανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Δανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Μάλτας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ιταλίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Νορβηγίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Σουηδίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Φινλανδίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Εσθονίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Λετονίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Λιθουανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Σλοβακίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Αυστρίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Σλοβενίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ουγγαρίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Κροατίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης στη EurovisionΣυμμετοχή του Μαυροβουνίου στη EurovisionΣυμμετοχή της Σερβίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Αλβανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Βόρειας Μακεδονίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ελλάδας στη EurovisionΣυμμετοχή της Βουλγαρίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ρουμανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Μολδαβίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ουκρανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Λευκορωσίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ρωσίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Γεωργίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Αζερμπαϊτζάν στη EurovisionΣυμμετοχή της Τουρκίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Κύπρου στη EurovisionΣυμμετοχή του Ισραήλ στη EurovisionΣυμμετοχή του Μαρόκου στη EurovisionΣυμμετοχή του Λιχτενστάιν στη EurovisionΣυμμετοχή της Ανδόρας στη EurovisionΣυμμετοχή του Μονακό στη EurovisionΣυμμετοχή της Πολωνίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Τσεχίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Αρμενίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Λουξεμβούργου στη EurovisionLebanon in the Eurovision Song ContestTunisia in the Eurovision Song Contest
     Συμμετέχουσες χώρες     Χώρες που συμμετείχαν στο παρελθόν, αλλά όχι το 1987
Ψηφοφορία
Σύστημα ψηφοφορίαςΚάθε χώρα απένειμε 12, 10, 8-1 βαθμούς σε 10 τραγούδια
Μηδέν βαθμοί Τουρκία
Νικητής
← 1986Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision1988 →

Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1987 ήταν ο 32ος Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision, όπου διοργανώθηκε στις Βρυξέλλες του Βελγίου στις 9 Μαΐου 1987 έπειτα από τη νίκη της Βελγίδας Σάντρα Κιμ στον προηγούμενο διαγωνισμό. Παρουσιάστρια ήταν η Βικτόρ Λαζλό. Συμφώνησε να παρουσιάσει τον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision, υπό την προϋπόθεση ότι θα της επιτραπεί να τον ανοίξει με ένα δικό της τραγούδι, το "Breathless". Ο Τζόνι Λόγκαν ήταν ο νικητής για την Ιρλανδία, με μια δική του σύνθεση, το "Hold Me Now". Αυτή η νίκη τον έκανε τον πρώτο (και μοναδικό μέχρι το 2020) ερμηνευτή που κέρδισε το διαγωνισμό δύο φορές, αφού κέρδισε προηγουμένως το 1980.

Παλάτι Εκατονταετηρίδας, Βρυξέλλες – χώρος διεξαγωγής του διαγωνισμού του 1987.

Οι Βρυξέλλες είναι η πρωτεύουσα του Βελγίου. Η Περιοχή των Βρυξελλών είναι μέρος τόσο της Γαλλικής Κοινότητας του Βελγίου[1] και της Φλαμανδικής Κοινότητας,[2] αλλά είναι χωριστά από τις περιφέρειες της Φλάνδρας και της Βαλονίας.[3][4]

Ο διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε στο Παλάτι Εκατονταετηρίδας (Γαλλικά: Palais du Centenaire, Ολλανδικά: Eeuwfeestpaleis), ένα σύνολο εκθεσιακών αιθουσών που χτίστηκαν το 1930 για να γιορτάσουν την εκατονταετία της ανεξαρτησίας του Βελγίου στο Πάρκο Χέιζελ (Γαλλικά: Heysel Plateau). Το Παλάτι Εκατονταετηρίδας είναι ένα από τα υπόλοιπα κτίρια της Παγκόσμιας Έκθεσης του 1935. Επί του παρόντος χρησιμοποιείται ακόμη για εμπορικές εκθέσεις.

Διοργανωτής τηλεοπτικός οργανισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχικά, ο διαγωνισμός ήταν να διοργανωθεί από κοινού από τους δύο βελγικούς δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς: από το γαλλόφωνο Radio Télévision Belge Francophone (RTBF) και το ολλανδόφωνο Belgische Radio-en Televisieomroep (BRT). Ο στόχος ήταν να δοθεί στο Βέλγιο η εικόνα μιας ενωμένης χώρας. Αλλά γρήγορα, εμφανίστηκαν διαφωνίες μεταξύ των δύο ραδιοτηλεοπτικών φορέων, ειδικά σχετικά με τον τόπο, τους παρουσιαστές και τη μετάδοση του διαγωνισμού. Το BRT αποσύρθηκε τελικά από το έργο και το RTBF οργάνωσε τον διαγωνισμό μόνο του.[5] Ο απαραίτητος προϋπολογισμός ήταν τόσο σημαντικός που έπρεπε να εγκριθεί ένας νέος νόμος, ο οποίος επιτρέπει τη χρήση διαφημίσεων για τη χρηματοδότηση των βελγικών δημόσιων καναλιών. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που οι χορηγοί βοήθησαν στην παραγωγή του διαγωνισμού και εμφανίστηκαν στην οθόνη.[6] Το BRT ήταν υπεύθυνο για την επιλογή της βελγικής συμμετοχής στο διαγωνισμό, όπως και σε όλα τα άλλα μονά χρόνια.

Επισκόπηση διαγωνισμού

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο διαγωνισμός της Eurovision του 1987 ήταν ο μεγαλύτερος για την εποχή, με τη συμμετοχή 22 χωρών. Η Μάλτα, το Μαρόκο και το Μονακό δεν έλαβαν μέρος. Εξαιτίας του αριθμού των χωρών και του χρόνου για τη διεξαγωγή του διαγωνισμού, η EBU έθεσε όριο τις 22 χώρες. Αυτό προκάλεσε προβλήματα τα επόμενα χρόνια, καθώς νέα κράτη και εκείνα που επέστρεφαν στο διαγωνισμό δεν μπορούσαν να φιλοξενηθούν λόγω του ορίου.[7]

Διαμάχη ξέσπασε στο Ισραήλ μετά την επιλογή του τραγουδιού τους, "Shir Habatlanim" από τους Lazy Bums. Η κωμική παράσταση επικρίθηκε από τον υπουργό Πολιτισμού της χώρας, ο οποίος απείλησε να παραιτηθεί σε περίπτωση που το ντουέτο προχωρήσει στις Βρυξέλλες. Συνέχισαν και εκπροσώπησαν το Ισραήλ, τερματίζοντας όγδοοι. Ωστόσο, η απειλή του υπουργού Πολιτισμού αφέθηκε ανεκπλήρωτη.

Ο διευθυντής ορχήστρας της διοργανώτριας χώρας με έντονα γράμματα

Σειρά Χώρα Καλλιτέχνης Τραγούδι Γλώσσα[8][9] Θέση Βαθμοί
01 Νορβηγία Κέιτ Γκούλντμπραντσεν "Mitt liv" Νορβηγικά 9 65
02 Ισραήλ Lazy Bums "Shir Habatlanim" (שיר הבטלנים) Εβραϊκά 8 73
03 Αυστρία Γκάρι Λουξ "Nur noch Gefühl" Γερμανικά 20 8
04 Ισλανδία Χάλλα Μάργκρετ "Hægt og hljótt" Ισλανδικά 16 28
05 Βέλγιο Λιλιάν Σαντ-Πιερ "Soldiers of Love" Ολλανδικά 11 56
06 Σουηδία Λόττα Ένγκμπεργκ "Boogaloo" Σουηδικά 12 50
07 Ιταλία Ουμπέρτο Τότσι & Ραφ "Gente di mare" Ιταλικά 3 103
08 Πορτογαλία Nevada "Neste barco à vela" Πορτογαλικά 18 15
09 Ισπανία Πατρίσια Κράους "No estás solo" Ισπανικά 19 10
10 Τουρκία Σεγιάλ Τανέρ & Lokomotif "Şarkım Sevgi Üstüne" Τουρκικά 22 0
11 Ελλάδα Bang "Stop!" Ελληνικά 10 64
12 Ολλανδία Μάρχα "Rechtop in de wind" Ολλανδικά 5 83
13 Λουξεμβούργο Πλαστίκ Μπερτράντ "Amour-amour" Γαλλικά 21 4
14 Ηνωμένο Βασίλειο Ρίκι "Only the Light" Αγγλικά 13 47
15 Γαλλία Κριστίν Μινιέρ "Les mots d'amour n'ont pas de dimanche" Γαλλικά 14 44
16 Γερμανία Wind "Lass die Sonne in dein Herz" Γερμανικά 2 141
17 Κύπρος Αλέξια "Άσπρο-Μαύρο" Ελληνικά 7 80
18 Φινλανδία Βίκυ Ρόστι "Sata salamaa" Φινλανδικά 15 32
19 Δανία Άννε-Κατρίν Χέρντορφ & Bandjo "En lille melodi" Δανικά 5 83
20 Ιρλανδία Τζόνι Λόγκαν "Hold Me Now" Αγγλικά 1 172
21 Γιουγκοσλαβία Novi fosili "Ja sam za ples" (Ја сам за плес) Σερβο-Κροάτικα1 4 92
22 Ελβετία Καρόλ Ριτς "Moitié moitié" Γαλλικά 17 26

Σημειώσεις

1.^ Περιέχει λίγες φράσεις στα Αγγλικά.

Πίνακας βαθμολογίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Επιτροπές
Συνολικά
Νορβηγία
Ισραήλ
Αυστρία
Ισλανδία
Βέλγιο
Σουηδία
Ιταλία
Πορτογαλία
Ισπανία
Τουρκία
Ελλάδα
Ολλανδία
Λουξεμβούργο
Ηνωμένο Βασίλειο
Γαλλία
Γερμανία
Κύπρος
Φινλανδία
Δανία
Ιρλανδία
Γιουγκοσλαβία
Ελβετία
Διαγωνιζόμενοι
Νορβηγία 65 4 7 10 7 3 4 4 7 3 5 3 2 6
Ισραήλ 73 2 1 5 6 4 10 3 4 10 8 7 5 8
Αυστρία 8 1 7
Ισλανδία 28 4 4 4 6 10
Βέλγιο 56 5 2 3 6 7 4 5 8 4 5 3 4
Σουηδία 50 12 8 1 3 7 2 3 7 7
Ιταλία 103 3 6 3 5 1 12 12 8 4 1 12 1 4 12 12 7
Πορτογαλία 15 8 5 2
Ισπανία 10 10
Τουρκία 0
Ελλάδα 64 1 2 6 8 5 7 5 7 12 6 5
Ολλανδία 83 5 2 10 5 7 3 8 3 12 2 2 6 8 10
Λουξεμβούργο 4 2 2
Ηνωμένο Βασίλειο 47 10 5 3 5 3 3 1 2 1 4 3 2 5
Γαλλία 44 1 4 5 4 1 12 5 10 2
Γερμανία 141 3 8 10 12 10 7 4 5 1 6 10 6 10 6 6 10 12 7 7 1
Κύπρος 80 6 6 2 12 2 6 5 3 6 10 8 10 4
Φινλανδία 32 10 3 4 2 1 8 2 1 1
Δανία 83 7 6 7 7 8 2 1 1 8 6 7 8 8 4 3
Ιρλανδία 172 8 4 12 12 12 12 8 10 10 12 10 12 1 6 8 12 5 6 12
Γιουγκοσλαβία 92 12 7 8 10 8 6 6 12 2 2 10 8 1
Ελβετία 26 1 2 5 7 3 4 1 3

Ακολουθεί μια περίληψη όλων των 12 πόντων στον τελικό:

N. Συμμετέχων Χώρα που ψηφίζει
8 Ιρλανδία Αυστρία, Βέλγιο, Ελβετία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, Ολλανδία, Σουηδία, Φινλανδία
5 Ιταλία Γερμανία, Γιουγκοσλαβία, Ιρλανδία, Ισπανία, Πορτογαλία
2 Γερμανία Δανία, Ισλανδία
Γιουγκοσλαβία Νορβηγία, Τουρκία
1 Κύπρος Ελλάδα
Γαλλία Λουξεμβούργο
Ελλάδα Κύπρος
Ολλανδία Γαλλία
Σουηδία Ισραήλ

Καλλιτέχνες που επέστρεψαν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Καλλιτέχνης Χώρα Προηγούμενες συμμετοχές
Γκάρι Λουξ Αυστρία 1983 (μέλος των Westend), 1985
Αλέξια Κύπρος 1981 (μέλος των Island)
Wind Γερμανία 1985
Τζόνι Λόγκαν Δημοκρατία της Ιρλανδίας 1980 (νικητής)

Εκπρόσωποι βαθμολογίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέλη εθνικών κριτικών επιτροπών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ισλανδία – Άσα Μαρία Ασγεϊρσδότιρ (Ása María Ásgeirsdóttir), Έιναρ Μαρ Ρίχαρδσον (Einar Már Ríkharðsson), Γκούδμουντα Ινγκιμουνταρδότιρ (Guðmunda Ingimundardóttir), Χίλντουρ Κάρεν Αθαλστεϊνσδότιρ (Hildur Karen Aðalsteinsdóttir), Γιόχανες Γκουδλάουγκσον (Jóhannes Guðlaugsson), Νάνα Λιντ Σβαβαρσδότιρ (Nanna Lind Svavarsdóttir), Οντρούν Κριστιανσδότιρ (Oddrún Kristjánsdóttir), Όσκαρ Ίνγκιμαρ Έρλιγκσον (Óskar Ingimar Örlygsson), Στεϊνγρίμουρ Γκούντγιονσον (Steingrímur Guðjónsson), Θόρστεϊν Πέτουρσον (Þorsteinn Pétursson), Θόρα Σιγουρσγιονδότιρ (Þóra Sigurjónsdóttir) [30]
  • Ισπανία – Χοσέ Φερνάντεθ (σερβιτόρος), Μαρία Ρόσα Σάντσεθ (χειριστής τηλεφωνικών γραμμών), Χοσέ Μιγκέλ Γκαρθία (οδηγός μετρό), Φρανθίσκο Ορτέγα "Ayo" (επιχειρηματίας), Μαρία Λαΐνθ (αθλήτρια ιστιοπλοΐας), Φελιθιάνο Καστανιάρες (οδηγός ταξί και ποιητής), Πιλάρ Θάνκα (επιχειρηματίας), Ραούλ Ντίαθ (φοιτητής), Κονθεπθιόν Μέλερ (οικοκυρά), Φραν ντε Γκονάρι (σχεδιαστής μόδας), Μιγκέλ Ντουράν (πρόεδρος της ONCE)[35]
  • Ελλάδα – Γιώργος Οικονόμου
  1. Décret instituant Bruxelles capitale de la Communauté française. Brussels, Belgium: Parliament of the French Community. 4 Απριλίου 1984. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2015. 
  2. «The Flemish Community» (στα αγγλικά). Belgium.be. 2011-10-24. https://www.belgium.be/en/about_belgium/government/communities/flemish_community. Ανακτήθηκε στις 2018-04-01. 
  3. Decreet betreffende de keuze van Brussel tot hoofdstad van de Vlaamse Gemeenschap (PDF). Brussels, Belgium: Flemish Parliament. 6 Μαρτίου 1984. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2015. 
  4. «DE BELGISCHE GRONDWET». www.senate.be. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2017. 
  5. https://eurovision.tv/event/brussels-1987
  6. HAUTIER Jean-Pierre, La folie de l’Eurovision, Bruxelles, Editions de l’Arbre, 2010, p.65.
  7. Kennedy O'Connor, John (2007). The Eurovision Song Contest: The Official History. UK: Carlton Books. σελίδες 108–111. ISBN 978-1-84442-994-3. 
  8. «Eurovision Song Contest 1987». The Diggiloo Thrush. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2012. 
  9. «Eurovision Song Contest 1987». 4Lyrics.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  10. «Hvem kommenterte før Jostein Pedersen?». Nrk.no. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  11. «Grissemann». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2007. 
  12. «Morgunblaðið, 09.05.1987». Timarit.is. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  13. Adriaens, Manu & Loeckx-Van Cauwenberge, Joken. Blijven kiken!. Lannoo, Belgium. 2003 (ISBN 90-209-5274-9)
  14. 14,0 14,1 14,2 Christian Masson. «1987 - Bruxelles». Songcontest.free.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  15. 15,0 15,1 15,2 «Infosajten.com». Infosajten.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  16. «Umberto Tozzi e Raf Gente di mare Eurofestival 1987». YouTube. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  17. 17,0 17,1 «Comentadores Do ESC - escportugalforum.pt.vu | o forum eurovisivo português». 21595.activeboard.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  18. «FORO FESTIVAL DE EUROVISIÓN • Ver Tema - Uribarri comentarista Eurovision 2010». Eurosongcontest.phpbb3.es. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  19. «1987 eurovision ark yarmas». T Szlk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2014. 
  20. «Η Δάφνη Μπόκοτα και η EUROVISION (1987-2004)». Retromaniax.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  21. www.eurovisionartists.nl. «Welkom op de site van Eurovision Artists». Eurovisionartists.nl. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  22. «Eurovision Song Contest 1987 BBC Archives». BBC. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2014. 
  23. «Eurovision Song Contest 1987». Ecgermany.de. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  24. 24,0 24,1 Savvidis, Christos (OGAE Cyprus)
  25. «Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? • Viisukuppila». Viisukuppila.fi. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  26. 26,0 26,1 «Forside». esconnet.dk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  27. «Whelan speaks about Eurovision to BBC». Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2014. 
  28. Dyrseth, Seppo (OGAE Norway)
  29. «פורום אירוויזיון». Sf.tapuz.co.il. 13 Σεπτεμβρίου 1999. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  30. 30,0 30,1 «Morgunblaðið, 05.05.1987». Timarit.is. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  31. «De 11-urenmis van de Wakkere Radioman (65) [ RadioVisie.eu /columns». Radiovisie.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  32. «Concours Eurovision de la Chanson • Consulter le sujet - Porte-paroles des jurys des pays francophones». Eurovision.vosforums.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  33. «Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? • Viisukuppila». Viisukuppila.fi. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  34. Baumann, Peter Ramón (OGAE Switzerland)
  35. «000webhost.com - free web hosting provider». Eurofestival.host22.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]